Atamızın o güzel fotoğrafları içerisinde bir tanesi var ki onu görmeyenimiz, beğenmeyenimiz yoktur. Ulu önderimizin, ayakları çıplak haldeki küçük bir çocuğu severken çekilen ve ölümsüzleştirilen bu anın ardındaki gerçeği, hüzünlü hikayeyi çok değerli ağabeyimiz, Emekli Hava Astsubay Ökkeş Kadri Baçkır’ın kendi anlatımından öğrendim ve aldığım izinle aynen buradan paylaşmak istedim. Kendisine saygılarımı ve selamlarımı sunuyorum.
Paylaşımın sonunda E. Hv. Asb. Ökkeş Kadri Baçkır'ın 2008 yılında kaleme aldığı ve 1975 Astsubay Eylemleri içindeki anılarını ve değerlendirmelerini anlattığı bizler için bir efsane haline gelen "Yıl 1975 Aylardan Ocak" başlıklı altı bölümlük yazı dizisini de okuyabilirsiniz.
- - - - - - - - - - - - - - - - -
Sn. Ökkeş Kadri Baçkır anlatıyor ;
* * *
İşte, o benim anam...
Atatürk, Hatay ilimiz özerk bir cumhuriyet iken serhat beldemiz Dörtyol'u 4 defa ziyaret etmişlerdir. Amaçları Hatay'ı Türkiye Cumhuriyeti sınırlarına katabilmek için yapılacak olan referandumda halkı bilinçlendirmek ve referandum sonrası Türkiye Cumhuriyetine katabilmektir. Nitekim bağımsız bir devlet olan Hatay 1939 da Türk topraklarına katılmıştır.
İşte o ziyaretlerin birisinde, Dörtyollu Deli Aga lakaplı bir vatansever tarafından Atatürk'e bir portakal bahçesi hediye edilir. (Bu bahçede şimdi Atatürk'ün kız kardeşi Makbule Hanımın yıllarca yaşadığı iki katlı ahşap bir ev ve Atatürk İlkokulu vardır.) Tesadüf odur ki Atatürk'e hediye edilen bahçe ile annemin babasının portakal bahçeleri yan yanadır.
İşte, ziyaretlerin birinde bu fotoğraf çekilmiştir.
Atatürk gelir, rahmetli anneannem görür. Annem o sırada bahçede oynamaktadır, Anneannem bağırır; “Koş! Ata geldi yavrum!” der. Anacağızım ayaklarındaki nalınlarla koşmaya çalışır, atasına bir an önce kavuşmak mübarek elini öpmek için. Ama koşamaz. Bahçe yeni sürülmüştür, tökezler. Bakar ki nalınlarla koşamayacak, atar nalınlarını çıplak ayak koşar atasına, öper elini. Ata'da 5 Türk Lirasıyla ödüllendirir bu kız çocuğunu.
İşte o benim anam. 2010 yılı 26 kasım’ında kaybettiğim anam…
Makbule Hanım çok kilolu bir kadıncağızmış. Anam 15 yaşına gelene kadar hergün Makbule Hanımın yaşadığı eve gider ev işlerinde ona yardımcı olurmuş.
Hepsinin mekanı Cennet olsun.
* * * *
“YIL 1975 AYLARDAN OCAK” YAZI DİZİSİNİ OKUMAK İÇİN BÖLÜM LİNKLERİNE TIKLAYINIZ…
